Het dagelijkse leven in Kalianget…

Een zacht briesje doet het onkruid in het dorps tempelcomplex van Kalianget zachtjes wiegen. Het neuriënt een weeïg lied voor de godsbeelden van Brahma, Winsum en Siwa die blijkbaar al menig tand des tijds hebben doorstaan. Hier geen horden toeristen die alleen uit zijn op hun zoveelste selfie in een exotisch decor..

De tempeldeuren hangen wat scheef in hun kitscherige schoonheid, en toch straalt deze plek respect uit. Neen, niet als religie maar omwille van de spirituele energie die ervan uitgaat…

Het dorpje ligt er verder rustig bij, de alomtegenwoordige scooters die zich als duiveltjes uit het niets tevoorschijn toeteren, niet meegerekend.

Hoe dieper je het dorp inwandelt, hoe stiller het plots wordt en voor je het weet sta met open mond stil van verwondering.

Een idyllisch plaatje van betoverend groene rijstvelden, omringd met hoge palm- en bananen bomen, witte bloesems wuivend in de wind, en in het midden een kleine open tempel waar de dorpspriester ons al opwacht voor een intieme zuiveringsceremonie.

Kwestie van die spirituele energie wat langer vast te houden…